As mulleres do proletariado diante da morte: entre a Igrexa e o médico dos pobres

Pablo Ruiz Picasso naceu en Málaga o 25 de outubro do 1881. Foi o fillo primoxénito de Don José Ruiz Basco, pintor e profesor da Escola de Belas Artes de Málaga e Dona María Picasso López. Matriculouse con 14 anos na escola onde traballaba seu pai, a pesar de que se esixían vinte anos para poder ingresar. Na escola era bastante preguiceiro e distraído pero con facilidade para o debuxo. Pablo tiña unha relación boa co seu pai xa que os dous tiñan a mesma devoción.
Picasso comezou nun estilo realista, como Ciencia y Caridad, o cadro que presentamos. Despois crearía estilos innovadores como o cubismo. Pintouen total máis de dúas mil obras que están expostas en numerosos museos, como o Museo Reina Sofía de Madrid. Entre estas obras podemos destacar: Maternidad cerca del mar, El niño del perro, La vida...
As ideas políticas de Pablo Picasso baseábanse no pacifismo e no comunismo. Foi membro do Partido Comunista Francés.




CIENCIA E CARIDADE

Neste cadro o pintor mostra a influencia do seu pai, que era profesor de pintura na Escola de Belas Artes de Málaga. Co seu apoio comeza a pintar dende moi novo e aos seus 16 anos xa era capaz de pintar cadros coma este. No cadro reflicte a ciencia coa presenza do médico e a caridade coa presenza da monxa. Este cadro foi pintado no 1897. No cadro vese reflectido como era a morte das mulleres do proletariado. Xusto na imaxe aparece unha muller a piques de morrer, que ten ao seu carón a un médico que lle está tomando o pulso. Tamén se ve unha monxa que se supón que quedará ao coidado da súa filla pequena. A vivenda que se amosa ten escaso mobiliario e as paredes transmiten pobreza.

Publicado por angelanayara en A Terra do Preste Xoán